14 Νοε 2017

Περί ποίησης,89 ποιητές μιλούν για την ποίηση.



Η σημερινή ανάρτηση αποτελεί αναδημοσίευση από το Ιστολόγιο του κ.Δημήτριου Γκόγκα "Οι ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου".
Τον ευχαριστώ για την τιμή να συμπεριλάβει στην ανθολόγησή του και το ποίημά μου "Ποίηση"!
 ****
(Απόσπασμα από την ανάρτηση)
Περί Ποίησης

Κείμενα, Ρήσεις, Αποφθέγματα, Ορισμοί, Ποιήματα
σύγχρονων Ποιητών που αφορούν στην Ποίηση
Τίτλος:  Περί Ποίησης
Η Ιδέα της δημιουργίας αυτής της Ανάρτησης.  ανήκει στον κ. Δημήτριο Γκόγκα.
Συγγραφείς είναι οι Ποιητές και οι Ποιήτριες οι οποίοι παραχώρησαν, διέθεσαν τα ποιήματά, τα κείμενα, τους ορισμούς, τα αποφθέγματα και τις ρήσεις που αναφέρονται στην Ποίηση και στους οποίους ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα.
e-mail επικοινωνίας: dimitriosgogas2991964@yahoo.com
Copyright 2017 © Δημήτριος Γκόγκας

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του βιβλίου με οποιοδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, ή  η μετάδοση του βιβλίου ή μέρους του με οποιοδήποτε μέσο και σε οποιαδήποτε μορφή με τη γραπτή συγκατάθεση του έχοντος της ιδέα της δημιουργίας ή την αναφορά στην πηγή. Η παρούσα δημιουργία δημοσιεύτηκε, αναρτήθηκε και κοινοποιήθηκε για πρώτη φορά, τον Νοέμβριο 2017, στα παρακάτω Ιστολόγια:

Ø  Οι Ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες Ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο Ποίησης)
Ø  Κυπρίων Ποίηση και άλλες (μικρές και μεγάλες) ιστορίες λόγου

Επίσης στο ιστολόγιο : Κυπρίων Ποίηση και άλλες (μικρές και μεγάλες) ιστορίες λόγου δημοσιοποιήθηκαν ξεχωριστά οι απόψεις, τα κείμενα, οι ποιήσεις των Κυπρίων Ποιητών/ Δημιουργών.
Σας ευχαριστώ
Δημήτριος Γκόγκας

*****
http://dimitriosgogas.blogspot.com.cy/2017/10/89.html

****
 Ποίηση

Δε χρειάστηκε και πολύ…
Μοναχά το μένος της αθωότητας
μέσα από  τα τεράστια μάτια σου
που μεταμόρφωναν τον κόσμο.

Ποίηση μονάχα οι σιωπές
καθώς  ο χρόνος  σταματά
και λαχταράει.
Ποίηση οι αιχμές των ονείρων μας
μες τη σοφή απεραντοσύνη
του κάλλους.

Ποίηση μονάχα εσύ.
Κι ας μην το ξέρεις.


Εύα Νεοκλέους,Σημάδια για το δρόμο,Ακτίς 2015


6 Οκτ 2017

Στον Καζούο Ισιγκούρο το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2017





Ο γεννημένος στην Ιαπωνία Bρετανός συγγραφέας Καζούο Ισιγκούρο τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2017, επειδή «αποκάλυψε στα μεγάλης λογοτεχνικής δύναμης μυθιστορήματά του την άβυσσο κάτω από την ψευδαίσθησή μας ότι είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο», ανακοίνωσε στις 5/10/2017 η Σουηδική Ακαδημία που απονέμει το βραβείο αυτό.

Η βράβευση του δημοφιλούς, σπουδαίου συγγραφέα, που έχει τιμηθεί και με το Βραβείο Booker, σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια πιο παραδοσιακή «ερμηνεία» της λογοτεχνίας, καθώς το βραβείο για το 2016 είχε δοθεί στον Μπομπ Ντίλαν.

O Ισιγκούρο έχει γράψει οκτώ βιβλία, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες. Με το πρώτο του μυθιστόρημα «A pale view of hills» (1982), είχε αποσπάσει το βραβείο Ουίνιφρεντ Χόλντμπι, ενώ με το δεύτερο «An artist of the floating world» (1986) τα βραβεία Ουίτμπρεντ και Σκάνο.

Το 1989, με το «The remains of the day» (Τα απομεινάρια μιας μέρας) κέρδισε το βραβείο Booker, αλλά εξασφάλισε και παγκόσμια αναγνώριση. Το βιβλίο αυτό μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες, πούλησε 1.000.000 αντίτυπα μόνο στην αγγλική γλώσσα, ενώ ακολούθησε και η ομώνυμη ταινία του Τζέιμς Άιβορι η οποία έγινε επίσης παγκόσμια επιτυχία.

Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του:

(2015) Ο θαμμένος γίγαντας, Ψυχογιός
(2011) Μη μ' αφήσεις ποτέ, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2009) Νυχτερινά, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2005) Τ' απομεινάρια μιας μέρας, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2001) Τότε που ήμασταν ορφανοί, Εκδόσεις Καστανιώτη
(1997) Ο απαρηγόρητος, Εκδόσεις Καστανιώτη
(1990) Ένας καλλιτέχνης του ρευστού κόσμου, Βιβλιοπωλείον της Εστίας

****

27 Ιουλ 2017

"Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό" του Ανδρέα Καρακόκκινου




 Ο Ανδρέας Καρακόκκινος γεννήθηκε στη Μόρφου της Κύπρου,που σήμερα είναι στην κατεχόμενη από τους Τούρκους περιοχή. Ζει στη Θεσσαλονίκη από το 1974,όπου σπούδασε στη Νομική Σχολή και εργάστηκε στον τραπεζικό τομέα.
Οι ποιητικές του συλλογές:
«Πνοή της άνοιξης», Θεσσαλονίκη, 2007
«Λεμονανθοί στο πέλαγο», Θεσσαλονίκη, 2013
«Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό, εκδ. Ένεκεν, Θεσσαλονίκη, 2017
Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά σε Ελλάδα και Κύπρο,καθώς και στο διαδίκτυο,όπου διατηρεί  ιστολόγια στα οποία,μεταξύ άλλων, ανθολογεί ποιητές από την Ελλάδα και την  Κύπρο.






ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ ΣΕ ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ

Τις νύχτες ταξιδεύουμε
λαθρεπιβάτες σε πειρατικό καράβι
κρυμμένοι  πίσω  από  ξύλινα βαρέλια
περιμένουμε τους πειρατές
ν’ απλώσουν τα κλεμμένα
στο κατάστρωμα.

Ψάχνουμε στα σκοτεινά για κείνα
τα χαμένα όνειρα, το γέλιο μας
και το ασημένιο δακτυλίδι,
τ αστέρια που έπεσαν
τις καλοκαιρινές βραδιές
και το μεταξωτό μαντήλι της κόρης.

Πριν το ξημέρωμα κατεβαίνουμε στ αμπάρι
αναζητούμε  χάρτες με το νησί των θησαυρών
κι εκείνο το παλιό βιβλίο ποιημάτων.

Ύστερα κλέβουμε ρακί
μεθάμε μάταιες ελπίδες
και κοιμόμαστε στο ίδιο όνειρο λαθρεπιβάτες.
****
ΜΕΡΕΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
I


Σμίξαμε το μεσονύχτι
κάτω απ’ το φέγγος των Πλειάδων
στην άπλα τ’ ουρανού
ανταλλάξαμε φιλιά κι αστέρια
κι ο Αύγουστος μας χαμογέλασε
πίσω απ τα φεγγάρια του

δέσαμε κόμπο στα μαλλιά
τους όρκους της Αφροδίτης
και με το σπαθί του Ωρίωνα
χαράξαμε ένα δικό μας θόλο
του έρωτα το φτερωτό άλογο
να μας χαμογελά τις νύχτες.

II

Το θαμπό πρωινό
του Αυγούστου
αγκαλιάζει νωχελικά
κάτω από ένα σεντόνι σύννεφο
την αγουροξυπνημένη
μοναξιά.
Σε χάρτινα καραβάκια
πολύχρωμες σκέψεις
αφήνονται σε ακύμαντη
θάλασσα.
Αράζουν στα πόδια
της θεάς του έρωτα
και χαράσσουν
στο μαξιλάρι της προσμονής
το φιλί.
III

Κόψανε στη μέση
τον Αύγουστο
κι ο έρωτας κύλισε
καυτή κόκκινη άσφαλτος
σε χαραγμένους δρόμους.

Μισός ν’ ανθοβολεί
από το γέλιο σου
κι ο άλλος να φουντώνει
μες στη φωτιά
από το άγγιγμα σου.

IV

Οι μέρες
κυλάνε γεμάτες
ζεστό Αύγουστο
και θαλασσινό μελτέμι.

Οι στιγμές
σβήνουν  ξαναναμμένα
κύματα έρωτα
σε άμμο υγρή και λείες πέτρες.

Η  πρωινή αύρα
πάθος αδρόσιστο
φουντώνει Όστρια
σε ερωτευμένες αγκαλιές

Κι οι νύχτες μας μετέωρες
αναζητούν αστερισμό λιμάνι.
****
ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΝΟΙ
Απόψε ο ουρανός
βρέχει λυπημένα χαμόγελα
και ξεθωριασμένα αστέρια
μουσκεύει το φεγγάρι
και στην υγρασία του
γεννιούνται μαύροι κύκνοι
που αναζητούν  νεραΐδες
μέσα σε παγωμένες σταγόνες
και όνειρα που σμιλεύτηκαν
να ζήσουν το απρόσμενο.
****
ΝΑΥΑΓΙΑ
Οι μύθοι αργοσβήνουν
σε άστεγες ελπίδες
κι οι γοργόνες κολυμπάνε
σε νεκρές θάλασσες.
Δεν ρωτάνε πια αν ζεις
αλλά πόσες φορές πεθαίνεις.
Αν τις συναντήσεις μη φοβηθείς
και μην αλλάξεις δρόμο.
Δεν βουλιάζουν ναυαγισμένα καράβια.
****
ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΧΕΣ

Γράφουμε όνειρα
και σβήνουμε ελπίδες
ξεγράφουμε ονόματα
κι αναζητάμε λέξεις
να ντύσουμε τη γύμνια των καιρών
με ξεραμένα νυχτολούλουδα
και  ψεύτικα παραμύθια.

Αγοράζουμε θλίψη
σε τιμή ευκαιρίας
μέσα από εικόνες παιδιών
που χάνονται  αναζητώντας
απόλεμη πατρίδα
και πουλάμε ρητορείες φτηνές
για αλήθειες και για δίκια.

Θάβουμε ενοχές
στα πηγάδια της λήθης
και ξεθάβουμε
ρήσεις αθωωτικές
για ένα κόσμο γεμάτο θύτες
εκούσιους φονιάδες
κι ακούσιους παρατηρητές.

****

Σημείωση:η ανάρτησή μας με αφορμή την έκδοση της τελευταίας ποιητικής συλλογής(Μάρτιος 2017) "Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό",του φίλου Ανδρέα Καρακόκκινου.Ευχόμαστε καλή επιτυχία και να΄ναι καλοτάξιδοι οι Λαθρεπιβάτες του!

15 Μαΐ 2017

Καλή Επιτυχία παιδιά!


Κάθε χρόνο τα ίδια νιώθουμε τούτες τις μέρες,εμείς οι εκπαιδευτικοί.Δενόμαστε με τους μαθητές μας,νοιαζόμαστε γι΄αυτούς,προσπαθούμε να τους δώσουμε όσα περισσότερα μπορούμε,νιώθουμε τις αγωνίες τους.Δεν είναι και λίγος ο χρόνος που περάσαμε μαζί.Ήταν μια ολόκληρη χρονιά...
Ιδιαίτερα για εμάς τους φιλολόγους που τους βλέπουμε και πολλές ώρες τη βδομάδα.
Φέτος, είχα τη χαρά να διδάσκω Νέα Ελληνικά σ΄ένα τμήμα της Γ΄τάξης,ένα τμήμα που ήταν ιδιαίτερα χαρισματικό και προικισμένο. Παιδιά που ξεχώριζαν για το ήθος,τη συμπεριφορά,την αγωγή τους αλλά βέβαια και για τις επιδόσεις τους.Από την αρχή η συνεργασία μας ήταν άριστη.Δουλέψαμε σκληρά όλη τη χρονιά και το δικό τους ενδιαφέρον για το μάθημα ήταν κίνητρο για μένα να γίνομαι καλύτερη στο μάθημα.Ελπίζω και εύχομαι να ανταμειφθούν οι κόποι μας.Να καταφέρουν να αποδώσουν το καλύτερο των δυνατοτήτων τους στις εξετάσεις που αρχίζουν αύριο.Το γνωρίζουν και τα ίδια πως το σύστημα αυτό είναι εξοντωτικό και απαιτητικό.Όμως έχουν τα εφόδια,έχουν τις ψυχικές δυνάμεις και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρουν!
Καλή Επιτυχία στους μαθητές μου και σε όλους τους μαθητές που ρίχνονται αύριο στη μάχη των Παγκυπρίων Εξετάσεων! 
*****

Η φωτό από την τελική μας εκδρομή
 Κατά τη διάρκεια της χρονιάς είχαμε δημιουργήσει μια ομάδα στο facebook για σκοπούς επικοινωνίας και ανάρτησης χρήσιμου υλικού για το μάθημα.Σ΄αυτή τη σελίδα τους έγραψα σήμερα τις ευχές μου:

 Αγαπημένα μου παιδιά!
Και να που φτάσαμε στην παραμονή των εξετάσεων...
Ξέρω πως νιώθετε,συναισθάνομαι την αγωνία και το άγχος σας.Από αύριο όμως,θα δείξετε ότι τα εφόδια που πήρατε και οι κόποι που καταβάλατε όλη τη χρονιά, δε θα πάνε χαμένα.Μπαίνετε σ΄ένα δύσκολο αγώνα,αλλά εσείς μάθατε να είστε δυνατοί και να αγωνίζεστε!
Σας εύχομαι ολόψυχα Καλή Επιτυχία!Και σας ευχαριστώ για όσα μου δώσατε!
Σας αγαπώ πολύ



Με το αγαπημένο μου Γ2

17 Μαρ 2017

Σταύρος Σταύρου,έξι ποιήματα για τη γυναίκα

Έργο:Clere Elsaesser
Πρακτική
 
Δε μαθαίνεις πώς
να λατρεύεις μια γυναίκα

 μέσα από βιβλία κι εγχειρίδια.
Η γυναίκα δεν είναι θεωρία
είναι πράξη και
για να μάθεις πρέπει να καείς
πολλές φορές,
τόσες ώστε να καταλάβεις πώς
να χάνεις την υπόστασή σου
πάνω στο γυμνό κορμί της και
να είσαι μόνο
ο αναστεναγμός της. 
*****

Οδηγία

Το κάστρο μιας γυναίκας 

δεν το κατακτάς
πάνοπλος.
Ούτε το κατακτάς.
Πρέπει να είσαι τόσο αληθινός
ώστε να βγει από μόνη της
και να κλείσει πίσω της την πόρτα
αφήνοντας το κλειδί μέσα...
*****
Κανόνας

Μια γυναίκα δεν μπορείς
να την λατρέψεις επαρκώς
αν δεν είσαι αρκετά
λυπημένος.
*****
Η γέννηση των ποιητών

 
Ένας άντρας
συναντά κάποτε μια γυναίκα
και δίχως να ξέρει γιατί
τη φωνάζει ποίημα
και μ' ένα της βλέμμα
ξυπνά έπειτα
ποιητής.
*****

Γυναίκα

Μ​όνο η γυναίκα μπορεί να πει
​Ε​ίμαι
Μ​όνο η γυναίκα μπορεί να το πει
γιατί ακόμα κι αν δεν είναι
έχει τη δύναμη να γίνει.​
Γι' αυτό
μη μου μιλάς για ποιητές
για τα μεγάλα έργα των αιώνων
τίποτε πιο ποιητικό δεν υπάρχει
από το να γδύνεται μια γυναίκα
τα γήινα πέπλα της
και να ντύνεται μπρος τα μάτια σου
ποιήματα.​
*****
​Ανεξάντλητο

 
Για μια γυναίκα
γίνεσαι ποιητής.
Έπειτα όμως παύεις
να είσαι ποιητής,
γίνεσαι κάτι μεταξύ
ιστοριογράφου και
λεξικογράφου,
οτιδήποτε σ' αφήνει να γράφεις
χιλιάδες λέξεις
ασταμάτητα.
Διότι -σκέψου-
χρειάζεσαι κάπου
χίλιες πεντακόσιες με δυο χιλιάδες σελίδες
-πυκνογραμμένες και χωρίς περιθώρια-
μόνο για το βλέμμα της καθώς
κοιτά απ' το παράθυρο
τη βροχή.​
*****

 Σημείωση:Ευχαριστούμε τον φίλο ποιητή Σταύρο Σταύρου
 που μας εμπιστεύτηκε τα ποιήματά του.
Οι  "Επισημάνσεις" έχουν την τιμή να κάνουν την πρώτη δημοσίευση!
Σταύρο,ευχαριστούμε!



13 Μαρ 2017

Για τον ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Σημείωση:Φιλοξενούμε σήμερα,(Μάρτιος 2017) με μεγάλη μας χαρά, το κείμενο που μας έστειλαν δυο νεαροί μαθητές από την Πάτρα.Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης,συνεχίζει να εμπνέει τους νέους και να αποτελεί γι΄αυτούς πρότυπο ανδρείας και ηρωισμού.Και στην Ελλάδα,απ΄ότι γνωρίζουμε,δεν διδάσκονται την Ιστορία της Κύπρου.
*****
Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Ο 19χρονος Ελληνοκύπριος ήρωας

Γράφουν οι: Νικόλαος Π. Πρόδρομος και Ιωάννης Ν. Σταμούλης
                                         Μαθητές Λυκείου από την Πάτρα
   
  
***** 
    Ο μολυβδοκονδυλοπελεκητής Ελληνοκύπριος ήρωας Ευαγόρας Παλληκαρίδης, με το όπλο και την πένα αγκαλιασμένα στη σύντομη ζωή του, άφησε βαριά κληρονομιά στους σημερινούς νέους. Είναι ο νεότερος και τελευταίος αγωνιστής που απαγχονίστηκε στην Κύπρο από τους Άγγλους. Τα μεσάνυχτα της 13ης προς 14η Μαρτίου 1957, ώρα 12.02.09, ο 19χρονος ήρωας περνάει στην Αθανασία. Ο διαβόητος δήμιος της βρετανικής Αποικιοκρατίας Harry Allen γράφει στις σημειώσεις του πως  "χρειάστηκαν 9 μόλις δευτερόλεπτα, μετά το άνοιγμα της καταπακτής, για να περάσει στην αιωνιότητα ο ήρωας και να μείνει αθάνατος!"
Η αγωνιστική του δράση
     Την 1η Ιουλίου του 1953 κι ενώ οι Άγγλοι ετοιμάζονται να γιορτάσουν τη στέψη της Βασίλισσας Ελισσάβετ Β΄ (της σημερινής βασίλισσας της Αγγλίας), και με αφορμή την ανάρτηση της Αγγλικής σημαίας στη θέση της Ελληνικής στο «Ιακώβειο Γυμναστήριο Πάφου», οργανώθηκε διαδήλωση διαμαρτυρίας στην οποία συμμετείχαν πολλοί μαθητές. Ο Βαγορής (όπως τον έλεγαν χαϊδευτικά) νεαρός, γεμάτος σφρίγος και ορμή, θάρρος και δύναμη σωματική και ψυχική, ανυπόταχτη ψυχή, μόλις 15 ετών, αναρριχήθηκε στον ιστό και κατέβασε τη σημαία του κατακτητή, γεγονός που αποτέλεσε το έναυσμα για την πρώτη δυναμική αναμέτρηση των Ελλήνων της Κύπρου με τους Άγγλους. Η Πάφος ήταν η μόνη πόλη που δεν γιορτάσθηκε η στέψη. Η πράξη αυτή σημάδεψε την μετέπειτα αγωνιστική του πορεία. Το 1955 ορκίστηκε μέλος της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, Ε.Ο.Κ.Α) και ανέλαβε ενεργό δράση εναντίον των Άγγλων. Τον Νοέμβριο του 1955 στη διάρκεια μιας μαθητικής διαδήλωσης, ως μέλος της ΕΟΚΑ, επιτέθηκε σε δύο Άγγλους στρατιώτες που κακοποιούσαν τον συμμαθητή του Λουκά Πετρίδη και τον ελευθέρωσε. Συνελήφθη, αρνήθηκε την κατηγορία «συμμετοχή σε παράνομη οχλαγωγία» που του αποδόθηκε  και η δίκη του αναβλήθηκε για την 6η Δεκεμβρίου 1955. Στις 5 Δεκεμβρίου, παραμονή της δίκης του, ανακοινώνει στον πατέρα του πως προτιμά «να φύγει – να βγει στο βουνό». Μπροστά στην απόφασή του αυτή, που δήλωνε απερίφραστα το σθένος του και την αγωνιστική του διάθεση, την πρόθεσή του να μείνει ελεύθερος, απροσκύνητος και αξιοπρεπής και να συνεχίσει τον αγώνα του εναντίον της αγγλικής αποικιοκρατίας στην Κύπρο, ο πατέρας του τού είπε: «Παιδί μου, εκεί που θα πας πρόσεξε προπάντων νάσαι τίμιος και ηθικός. Σε κάθε σχέση σου και σε κάθε περίσταση. Πήγαινε στην ευχή μου!».
     Πριν όμως ανηφορίσει στα βουνά θέλησε να αποχαιρετίσει τους συμμαθητές του και μαζί μ’ αυτούς κάθε αληθινό Έλληνα στην αγωνιζόμενη Κύπρο. Άφησε στην τάξη του σ’ ένα φύλλο χαρτιού το ποίημα-υποθήκη: «Εγερτήριο Σάλπισμα». Ένα ποίημα που πάλλει τις χορδές της ψυχής των ανθρώπων -μέχρι και σήμερα ακόμη- που αγωνίζονται για την ελευθερία της πατρίδας τους:   



«Παλιοί συμμαθηταί, Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του, Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά / Θα πάρω μονοπάτι / Να βρω τα σκαλοπάτια / Που παν στη Λευτεριά / Θ’ αφήσω αδέρφια, συγγενείς / τη Μάνα, τον Πατέρα / μεσ’ τα λαγκάδια πέρα / και τις βουνοπλαγιές / Ψάχνοντας για τη λευτεριά / θα ’χω παρέα μόνη / κατάλευκο το χιόνι / βουνά και ρεματιές / Τώρα κι αν είναι χειμωνιά / θα ’ρθει το καλοκαίρι / τη Λευτεριά να φέρει / σε πόλεις και χωριά / Μα δεν μπορώ να καρτερώ / Θα πάρω μιαν ανηφοριά / Θα πάρω μονοπάτια / Να βρω τα σκαλοπάτια / Που παν στη Λευτεριά / Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ / θα μπω σ’ ένα παλάτι / το ξέρω θα ’ν’ απάτη / δε θα ’ναι αληθινό / Μες το παλάτι θα γυρνώ / ώσπου να βρω το θρόνο / βασίλισσα μια μόνο / θα κάθεται σ’ αυτόν / Κόρη πανώρια, θα της πω / άνοιξε τα φτερά σου / και πάρε με κοντά σου / Μονάχ’ αυτό ζητώ.
   
Γεια σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Με την ελευθερία μαζί μπορεί να βρει και μένα. Αν ζω, θα με βρει εκεί. Ευαγόρας Παλληκαρίδης». 5.12.1955

Η αρχή του τέλους
    Από τις 6 Δεκεμβρίου 1955 ο Ευαγόρας είναι πια ένας αντάρτης στις κορφές των Κυπριακών βουνών, μαζί με όλους τους ανυπότακτους στη θέληση του Άγγλου Κυρίαρχου. Από τη θέση αυτή θα καταφέρει καίρια πλήγματα στον Αγγλικό αποικιοκρατικό στρατό. «Όλοι σαν ένας, ναι, χτυπούν, όμως εσύ σαν όλους».
    Η αρχή του τέλους γράφεται τη νύχτα της 18ης Δεκεμβρίου 1956. Ο Ευαγόρας μαζί με δύο συναγωνιστές του πέφτουν σε ενέδρα Αγγλικής περιπόλου. Οι δύο κατορθώνουν να διαφύγουν. Ο Ευαγόρας όμως συλλαμβάνεται έχοντας στην κατοχή του ένα όπλο τύπου Bren, γρασαρισμένο και αποσυναρμολογημένο συνεπώς αδύνατο προς χρήση, όπως μάλιστα δήλωσε και ο Άγγλος ειδικός εμπειρογνώμονας στη διάρκεια της δίκης του Παλληκαρίδη. Οδηγείται στη φυλακή. Η ζωή του γίνεται βασανιστική. Υποβάλλεται σε πολλά βασανιστήρια προκειμένου να του αποσπάσουν πληροφορίες. Το παλληκάρι αντέχει. Δεν ομολογεί. Καλείται από την Τουρκική Αστυνομία ο πατέρας του, Μιλτιάδης Παλληκαρίδης. Του ασκούν συναισθηματική πίεση προκειμένου αυτός με τη σειρά του να αποσπάσει από το γιο του πληροφορίες με αντάλλαγμα τη ζωή του γιου του. «Με τέτοιες προτάσεις προτιμώ να μη δω το παιδί μου!», και γύρισε αμέσως σπίτι. Η μάνα του μαθαίνοντας τις προτάσεις του Τούρκου φώναξε: «Να πάει το αίμα του παιδιού μου χαλάλι της Πατρίδας, παρά να το πουν προδότη». Λίγες μέρες μετά ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης μεταφέρθηκε στις Κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας. Του είχε απαγγελθεί κατηγορία για οπλοκατοχή και για κατοχή τριών σφαιροθηκών με 88 σφαίρες.                   
    Η δίκη ορίζεται για την 25η Φεβρουαρίου 1957. Μια δίκη παρωδία. Τρεις μήνες νωρίτερα (22/11/56) ο κυβερνήτης Harding είχε εφαρμόσει το Νέο Νόμο Έκτακτης Ανάγκης, σύμφωνα με τον οποίο θα μπορούσε να καταδικαστεί κάποιος σε θάνατο, ακόμα και για ελαφρά παραπτώματα. Με το νόμο αυτό δικάστηκε ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ο δικαστής Σω, απευθυνόμενος στην Βαγορή, τον ρωτάει: «Έχεις να είπης τι, διατί να μη σου επιβληθεί ποινή;». Για να εισπράξει από τον Ευαγόρα την απάντηση: «Γνωρίζω ότι θα μου επιβάλετε την ποινή του θανάτου. Εκείνο όμως το οποίον έχω να είπω είναι τούτο: Ό,τι έκαμα, το έκαμα ως Έλλην Κύπριος, όστις ζητεί την ελευθερία του. Τίποτα άλλο!». Στην απόφασή του ο Σω γράφει: «Ο νόμος προνοεί μόνον δια μίαν ποινήν: Την ποινή του θανάτου». Προειλημμένη η απόφαση του Δικαστηρίου. Ο Βαγορής ήταν «αγκάθι» στις προσπάθειες της Αγγλικής κυβέρνησης για διατήρηση του ήπιου και υποτακτικού, στο Αγγλικό Στέμμα, κλίματος στην Κύπρο.
    Στις 12 Μαρτίου 1957, στις 11 π.μ. στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας, φτάνει ο πατέρας του για να δει το παιδί του. Τον οδήγησαν στα κελιά των μελλοθανάτων. «Μη λυπάστε καθόλου και μην κλαίτε!» είπε στον πατέρα του. Ο αξιωματικός των φυλακών, τον ενημέρωσε πως η εκτέλεσή του θα γινόταν το ξημέρωμα της Πέμπτης 14 Μαρτίου. Ζήτησε μόνο από τον πατέρα του να του φέρει τον σταυρό του. Ο ήρωας περήφανος και γενναίος, γαλήνιος, υποδέχεται τους γονείς του στο κελί του το τελευταίο δειλινό πριν τον απαγχονισμό του. «Εύχομαι, είπε ο Παλληκαρίδης προς τους γονείς του, να είμαι ο τελευταίος Έλλην Κύπριος που εκτελείται. Εύχομαι επίσης όπως η Κύπρος αποκτήσει συντόμως την ελευθερία της». Γράφει το τελευταίο του γράμμα: «Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ’ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθάνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθάνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί». Απευθυνόμενος στην αδελφή του, της λέει πως το κοριτσάκι που λογάριαζε να βαφτίσει, «να της δώσουν όνομα πεντασύλλαβο, να θυμίζει εκείνη για την οποία έγραψε ο ποιητής Σολωμός το πιο όμορφο τραγούδι του.  Εκείνη, την οποία κάθε άνθρωπος επιθυμεί πιο πολύ απ’ όλα». Εννοούσε φυσικά την Ελευθερία…          
Μάταιες οι προσπάθειες για απονομή χάριτος
    Στο μεταξύ γίνονται διεθνείς κινητοποιήσεις προκειμένου  να αποτραπεί η εκτέλεση του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Συγκινητικό είναι το τηλεγράφημα του Αμερικανού Γερουσιαστού James G. Fulton προς τον Κυβερνήτη της Κύπρου Sir John Harding που ζητούσε να πάρει τον Βαγόρα, υπό την κηδεμονία του στην Αμερική και να τον σπουδάσει. Σε επιστολή μάλιστα που έστειλε στον Κυβερνήτη της Κύπρου γράφει: «Επιτρέψτε μου  να σας πω τούτο: Αυτός ο νέος μοιάζει αρκετά με το δικό μας Nathan Hale που στάθηκε να εκτελεσθεί λέγοντας: «Λυπούμαι γιατί έχω μόνο μια ζωή να θυσιάσω για την πατρίδα μου». Ελπίζω ότι θα υπάρξουν άνθρωποι, σ’ αυτό τον ελεύθερο κόσμο που ζούμε, οι οποίοι θα αναπληρώσουν τους αυτούς τους νέους, έστω κι αν προς στιγμήν παρασυρθούν, και θα κινούνται με τα ίδια ειλικρινή ελατήρια που εκινείτο ο Παλληκαρίδης όταν έλεγε: «Η μόνη μου δικαιολογία είναι ότι αγαπώ την Ελευθερία και είμαι έτοιμος να πεθάνω, ώστε οι αγαπημένοι μου Κύπριοι να είναι ελεύθεροι». Η απάντηση του Άγγλου Κυβερνήτη ήταν ψυχρή κι απάνθρωπη. «Μην αφήνεις συναισθηματισμούς να υπεισέρχονται σε αυτά τα θέματα». Προσθέτοντας: «η καταδίκη ισχύει…». «Στυγνή δολοφονία» την χαρακτήρισε ο Fulton και όχι άδικα! 


Ο ήρωας περνάει στην αθανασία
    Ετούτ’ είν’ ύστερη νυχτιά. την Πέμπτη 14 Μαρτίου 1957, 2 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα μετά τα μεσάνυχτα, γραφόταν μια νέα σελίδα ηρωισμού και δόξας. Το παλληκάρι Ευαγόρας Παλληκαρίδης, πορεύτηκε σε μια χώρα ηρωική και αναμάρτητη. Ανήκει πλέον στις άγιες ψυχές των Ελλήνων που πέθαναν κάτω από φρικτά βασανιστήρια για να μην προδώσουν τις ιερές παρακαταθήκες της φυλής μας και να γίνουν για όλους μας φωτεινό παράδειγμα αγώνων. Γλυκειά κι ελεύθερη ψυχή. Το άψυχο κορμί του δεν δόθηκε στους γονείς του αλλά ενταφιάσθηκε στα «Φυλακισμένα Μνήματα» που βρίσκονται στον περίβολο των κλειστών φυλακών Λευκωσίας, εξαιτίας του φόβου αναταραχών κατά την εξόδιο ακολουθία. Πύρινα γράμματα άσβηστα τα λόγια του: «Ορκίστηκα να πεθάνω για την πατρίδα μου και ετήρησα τον όρκο μου!». 


 Ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός σε άλλες εποχές είχε γράψει, για να υμνήσει τους ήρωες, στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» μια στροφή, η οποία επάξια θα μπορούσε να αποδοθεί και στον Ευαγόρα Παλληκαρίδη:
 
«Ο δρόμος σου γλυκός και μοσχοβολημένος.
Στη κεφαλή σου κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος.
Παλληκαρά και μορφονιέ, γειά σου, καλέ, χαρά σου!».     
******       
   "Του Βαγορή"
 
 

 
 


 

   

11 Μαρ 2017

Αγαπημένα τραγούδια για τον Μάρτη...

Φωτό:Εύα Νεοκλέους
Καλή άνοιξη με τραγούδια!
Είναι πολλά τα τραγούδια του Μάρτη.Του μήνα που εμπνέει ποιητές,συγγραφείς,συνθέτες,ζωγράφους...Εμείς,για τη σημερινή μας ανάρτηση, επιλέξαμε κάποια από τα τραγούδια που αγαπάμε ιδιαίτερα.Και φυσικά υπάρχουν και πολλά άλλα,εξίσου όμορφα,που σε κάποια άλλη ανάρτηση θα τα αξιοποιήσουμε.
******
Του Μάρτη οι χειμώνες
Στίχοι και μουσική:Φίλιππος Πλιάτσικας




******
 Θα 'ταν 12 του Μάρτη
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου




****** 
 Κάποια Κυριακή του Μάρτη
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη Ακυκλοφόρητη εκτέλεση: Μιχάλης Τζουγανάκης
Πρώτη Δισκογραφημένη εκτέλεση: Μίλτος Πασχαλίδης




******
Τα όνειρα του Μάρτη
Στίχοι,μουσική:Μίλτος Πασχαλίδης





******
 Άνοιγμα στα πέρατα
Στίχοι: Φωτεινή Λαμπρίδη
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας



******
Σταυρός του Νότου
Στίχοι:Νίκος Καββαδίας
Μουσική:Θάνος Μικρούτσικος
Ερμηνεία:Ρίτα Αντωνοπούλου



******

14 Ιαν 2017

Τραγούδια του Γενάρη

Γιάννης Τσαρούχης
Ο Γενάρης του 1904
Ποίηση:Κωνσταντίνος Καβάφης
Μουσική:Θάνος Μικρούτσικος


****
 Ο χρόνος του Γενάρη
Στίχοι:Ηλίας Κατσούλης
Μουσική:Παντελής Θαλασσινός



****
Ιανουάριος
Στίχοι και μουσική:Ορφέας Περίδης


****