27 Απρ 2011

Μάριος Τόκας,η πιο μεγάλη απουσία...















Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από τότε που μας αποχαιρέτισες, Μάριε!
Τρία χρόνια...κι όμως είναι σαν να μην έφυγες ποτέ.Η παρουσία σου,ζεστή,όπως τότε,πλανιέται εδώ τριγύρω, στις γειτονιές που αγάπησες,στην πόλη που έγινες ένα μαζί της,στις συντροφιές των φίλων που σ΄αναζητάνε...
Και είσαι εδώ.Με τα τραγούδια σου.Πάντα.
Κι ας λένε πως με το χρόνο ξεθωριάζουν οι μνήμες...
Για τον Μάριο είχαμε κάνει και παλιότερα αφιερώματα:
-Η Λεμεσός τιμά τον Μάριο Τόκα
-Συναυλία μνήμης και τιμής στον Μάριο Τόκα

Φωτό από το βιβλίο του Χ.Μαυρή
Σήμερα θ΄αφήσουμε τα τραγούδια του να μας μιλήσουν...

"Η πιο μεγάλη μοναξιά",από το δίσκο "Άσπρο μαντήλι ανέμιζε",2007.Μουσική: Μάριος Τόκας,στίχοι: Κώστας Φασουλάς,Ερμηνευτής: Βασίλης Σκουλάς


************ 

"Η νύχτα μυρίζει γιασεμί",Μουσική: Μάριος Τόκας,Στίχοι:Σαράντης Αλιβιζάτος


*************
 "Τριανταφυλλιά",Μουσική: Μάριος Τόκας,Στίχοι: Βάσος Βενιζέλος,Πρώτη εκτέλεση:Δημήτρης Μητροπάνος


************
Από την εκπομπή "Έχει Γούστο"


***********
Από το αφιέρωμα στον Μάριο Τόκα στην εκπομπή του Alter "Το πάρτυ της ζωής σου" 
"Σ΄αγαπώ σαν το γέλιο του Μάη" 



***********

24 Απρ 2011

Η μέρα της Λαμπρής


"Κι ύστερα ήρθε το Πάσχα..."
Κι αφού «τηρήσαμε ευλαβώς το έθιμο της οδύνης και φέτος», δικαιούμαστε να γιορτάσουμε σήμερα τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης. Τη γιορτή της άνοιξης και της κατανίκησης του θανάτου.
............
Πάσχα Κυρίου Πάσχα! Πάσχα της Αγάπης! Πάσχα της Ειρήνης!
Χρόνια Πολλά!
Ας μην την πληγώσουμε άλλο αυτή την Άνοιξη...
***********
Απόσπασμα από μια παλιότερη ανάρτηση για το Πάσχα.
 Μέρα της Λαμπρής σήμερα!Μέρα χαράς και αγάπης.
"Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασιν,
ζωήν χαρισάμενος".
Θερμές ευχές σε όλους για Καλό Πάσχα και Χρόνια Πολλά!
***********
"Πάσχα των Ελλήνων" 


22 Απρ 2011

Το πένθος της Μεγάλης Παρασκευής

Και να που φτάσαμε στη Μεγάλη Παρασκευή...
"Η ζωή εν τάφω"
"Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και θανάτω σου τον θάνατον ώλεσας
και επήγασας τω κόσμω την ζωήν".


********
"Ανυμνούμεν λόγε"


*************

Συμβουλές της Μεγάλης Παρασκευής
Κική Δημουλά

Αδρανείς.
Σε παρασύρει η φωτογραφία σου
ότι το έχεις δίπορτο
όποτε θέλεις είσαι τάχα εδώ
κι όποτε θες κατέρχεσαι.

Σ᾿ εξαπατούν επίσης
τα φουσκωμένα λόγια της ανοίξεως
δήθεν ότι τα άνθη της
συμπαρασύρουν σε ανάσταση
κι άλλα εσταυρωμένα χώματα.

Άκουσέ με, πάρε
στα χέρια σου την κύλιση του λίθου.
Ας σπρώξει λίγο και το Μεγάλο Σάββατο
γεροδεμένο είναι
σήκωσε θεία κλοπή ασήκωτη
και στα ουράνια μοναχό του την ανέβασε.

Μόνο βιάσου γιατὶ όπου νά΄ ναι
το θαύμα της διαψεύσεως τίθεται επὶ τάπητος
ακάνθινο.
"Χλόη θερμοκηπίου"

Γραμματείς και πρεσβύτεροι αιώνες
Κική Δημουλά

Ιδού η μικροτάτη Παρασκευή πάλι
σε βαφή Μεγάλης βουτηγμένη.
Μέτωπο αιμάτινο σου πλέκουν
τ’ ακανθώδη έθιμα
και επί τον ιματισμόν σου έβαλαν κλήρο
η νηστεία, ο Μπαχ, τα βαρελότα, και η μέθοδος
να φτάνει με καρφιά στα άκρα του ο πόνος.
Τι κι αν εσχίσθη το καταπέτασμα των χαμομηλιών
τι κι αν χρωμάτων στρατιαί εξεπλήττοντο
σταύρωσον σταύρωσον αλαλάζουν
τα κρεοπωλεία οι ψησταριές κι οι φούρνοι.
Δε μ’ άκουσες.
Άφησες ανύμφευτη την κόμη της Μαγδαληνής
και σπατάλησες το σπάνιο Νυμφίο άρωμά σου
για να κάνεις τεστ αληθείας στην αγάπη, στον πλησίον.
Σου φώναζα να τους αφήσεις όπως είναι
όπως τους παραλάβαμε από την υπαρξιακή παράδοση
όπως περιγράφτηκαν από στόμα σε στόμα
από πικρό ποτήριον σε πικρότερο. Δε γλίτωσε
σταυρώθηκε όποιος διανοήθηκε να τους επαληθεύσει.
Προσκυνώ το οικείον προσφιλές μου σφάλμα σου.
Εν συντριβή περιστρέφω τη σούβλα
αδημονώντας σε αμνέ μας.
 "Ενός λεπτού μαζί"
*********
Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 24
Οδυσσέας Ελύτης
Σαν να μονολογώ, σωπαίνω.

Ίσως και να 'μαι σε κατάσταση βοτάνου ακόμη
φαρμακευτικού ή φιδιού μιας κρύας Παρασκευής

Ή μπορεί και ζώου από κείνα τα ιερά
με τ' αυτί το μεγάλο γεμάτο ήχους βαρείς
και θόρυβο μεταλλικό από θυμιατήρια.

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 24 β

                                              Αντίς για όνειρο
Πένθιμος πράος ουρανός μες στο λιβάνι
αναθρώσκουν παλαιές Μητέρες ορθές σαν κηροπήγια
τυφεκιοφόροι νεοσύλλεκτοι σε ανάπαυση
μικρά σκάμματα ορθογώνια, ραντιστήρια, νάρκισσοι.

Σαν να 'μαι, λέει, ο θάνατος ο ίδιος αλλ'
ακόμη νέος αγένειος που μόλις ξεκινά
κι ακούει πρώτη φορά μέσα στο θάμβος των κεριών
το "δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν".
"Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου"

********
 
 Άσμα μικρό
Νίκος Καρούζος
Χάθηκε αυτός ο οδοιπόρος.
Είχε συνάξει λίγα φύλλα
ένα κλαδί γεμάτο φως
είχε πονέσει.
Και τώρα χάθηκε…
Αγγίζοντας αληθινά πουλιά στο έρεβος
αγγίζει νέους ουρανούς
η προσευχή του μάχη.
 Έαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο.
********

21 Απρ 2011

Σαράντα τέσσερα χρόνια από την επιβολή της Δικτατορίας στην Ελλάδα.

 "Ποτέ πια",Κ.Μητρόπουλος












"Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί"



****


Σαράντα τέσσερα χρόνια κλείνουν σήμερα από κείνη την αποφράδα μέρα της επιβολής της δικτατορίας στην Ελλάδα.Τη μέρα που οι πραξικοπηματίες έβαλαν τη δημοκρατία στο γύψο και οδήγησαν τη χώρα στην "Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών".
Αρκετές είναι οι φορές που ασχοληθήκαμε, σ΄αυτό το ιστολόγιο,με την περίοδο αυτή.Και πώς να την αγνοήσουμε άλλωστε.Πέρα απ΄όλα τα άλλα δεινά που επέφερε στην Ελλάδα, οδήγησε και την Κύπρο στην Τραγωδία του 1974.Σήμερα,μια άλλη "δικτατορία" αυτή του ΔΝΤ ταλανίζει την Ελλάδα και στην Κύπρο βιώνουμε ακόμα τις συνέπειες της εισβολής,ενώ το Κυπριακό συνεχίζει να παραμένει άλυτο.
Κάποιες από τις παλαιότερες αναρτήσεις μας:
-"Από τα Ιουλιανά στη Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967"
-"Περί Αποστασίας"
-Κώστας Γεωργάκης(1948-1970)










Ένας από τους ήρωες της Δημοκρατίας,
ο  Κώστας Γεωργάκης


"Ζητείται λύσις",Κ.Μητρόπουλος
 *********
Δείτε ακόμη:
-Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967-1974(1)
ο Χρονικό της Δικτατορίας(2)
-Αρχείο ΕΡΤ:Δίκες Απριλιανών,ΕΑΤ-ΕΣΑ,Πολυτεχνείου
-Οι βασανιστές του ΕΑΤ-ΕΣΑ(ΕΤ1)
- Τραγούδια της Φωτιάς- 1974 Ν.Κούνδουρος
********

 "Και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα..."




****

20 Απρ 2011

Τάσος Λειβαδίτης(1922-1988),με αφορμή την επέτειο γέννησής του.

Η σημερινή ανάρτηση αποτελεί ένα μικρό αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη,με αφορμή την επέτειο γέννησής του.Ο ποιητής γεννήθηκε στις 20 Απρ. 1922 και πέθανε στις 30 Οκτ. 1988,σε ηλικία 66 ετών.
Ένας ποιητής που υπερασπίστηκε με την ποίηση αλλά και τη ζωή του την ανθρωπιά,την ειρήνη,τη δικαιοσύνη,την ελευθερία,την αξιοπρέπεια,το χρέος για μη ένδοση.
Για τον ποιητή και το έργο του(ενδεικτικά):
  • Από την ιστοσελίδα "Γιάννενα Πόλη των Ευεργετών " όλο το υλικό του συνεδρίου με αφορμή τα είκοσι χρόνια από το θάνατο του ποιητή.
-"Η Ποίηση σήμερα",Συνέδριο αφιερωμένο στη μνήμη του ποιητή,Μορφωτικό Ίδρυμα ΕΣΗΕΑ-Παν/μιο Ιωαννίνων,8-9/5/2010
-Ο Γιώργος Πήττας για το Συνέδριο

- βιβλιοnet -Ε.ΚΕ.ΒΙ.
-Τάσος Λειβαδίτης
-Ποιείν.gr:Σπύρος Αραβανής,"Τάσος Λειβαδίτης,Όραμα ζωής και τέχνης,παντοτινό",(Δίφωνο,τ.146)

**************

************
1950

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και

για το δίκαιο.

Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα

ματώσουν απ΄τις φωνές

το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων

Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.

Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.

Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια

αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες

μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα

αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου

έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς

εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.

Δεν έχεις καιρό

δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.



Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη

ή το παιδί σου.

Δε θα διστάσεις.

Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου

Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι

για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.

Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.

Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,

να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι

είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου

Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.

Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις

γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,

για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και

για όλα τα όνειρα

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.



Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή

και περισσότερα χρόνια

μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,

τη μάνα σου και τον κόσμο.

Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου

θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .

Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα

θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο

απ΄ τ΄ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.

Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν

τα μαλλιά σου

δε θα γερνάς.

Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος

Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος



Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό

γράμμα στη μάνα σου

Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη : Ειρήνη

σα να γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.

Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό

να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια

σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.

Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει

εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που

τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
************
Αλλά τα βράδια...
"Κι εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο..." 


************ 
"Ο ποιητής της πιο όμορφης ουτοπίας", Από την εκπομπή "Έχει Γούστο" 



***********

18 Απρ 2011

"Κανείς εδώ δεν τραγουδά..."Στερνό αντίο στον Νίκο Παπάζογλου


Ένας μεγάλος τραγουδοποιός,συνθέτης και ερμηνευτής,ο αγαπημένος μας Νίκος Παπάζογλου, "έφυγε" χθες...Τόσο πρόωρα,τόσο ανέλπιστα,τόσο άδικα...Πιο φτωχή η Ελλάδα, έχασε έναν γνήσιο,αυθεντικό,ταλαντούχο και εξαιρετικό καλλιτέχνη που υπηρέτησε το ελληνικό ποιοτικό τραγούδι και το έκανε πιο πλούσιο.
Αγαπήσαμε τα τραγούδια του Νίκου,ακούγαμε τους δίσκους του,τον ακολουθούσαμε στις συναυλίες του...Και δυσκολευόμαστε να δεχτούμε πως τον πήρε κι αυτόν η Άνοιξη...
Νίκο Παπάζογλου, για όλους εμάς θα ζεις μέσα από τα τραγούδια σου!Θα είσαι εδώ!

 Φύσηξε ο Βαρδάρης...

***********
Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1948 στη Θεσσαλονίκη και άφησε χθες (17/4/2011) την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 63 ετών,έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις 4:00μ.μ. στον ιερό ναό Αγίου Θεράποντα,στην Τούμπα στη Θεσσαλονίκη.
***************
Ο Νίκος Παπάζογλου ξεκινά τη συστηματική του απασχόληση με τη μουσική στα τέλη της δεκαετίας του '60. Σε ένα μικρό στούντιο γράφει τα πρώτα του τραγούδια και κάποια από αυτά τραγουδιούνται από τον Πασχάλη, τον οποίο αντικατέστησε στους OLYMPIANS για να κάνει τη στρατιωτική του θητεία!

Οι αρχές της δεκαετίας του 1970 τον βρίσκουν στο Aachen της Γερμανίας με το Σαλονικιώτικο συγκρότημα ZEALOT. Κάνει προσπάθειες να προωθήσει τη δουλειά του στον ευρωπαϊκό χώρο και ηχογραφεί κάποια κομμάτια στο Μιλάνο. Επιστρέφει στα πάτρια εδάφη το 1976.

Το 1977 συμμετέχει στην παράσταση «Αχαρνής - Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια», για την οποία συνεργάζεται με τους Διονύση Σαββόπουλο και Μανώλη Ρασούλη και συμμετέχει στον ομώνυμο δίσκο.

Δυο χρόνια μετά, οι τρεις τους και ο Νίκος Ξυδάκης δημιουργούν αυτό που έμελλε να αφήσει σφραγίδα στη νεοελληνική μουσική σκηνή, το δίσκο "Η εκδίκηση της Γυφτιάς" με την χαμογελαστή εικόνα του Νίκου σε πρώτο πλάνο.

«Τρελλή κι αδέσποτη», «Κανείς εδώ δεν τραγουδά» και άλλα έντεκα κομμάτια που αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν όσο λίγα. Έχει ήδη με προσωπική εργασία και μεράκι "οικοδομήσει" το στούντιο του στην Κάτω Τούμπα, το γνωστό ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ, το οποίο γίνεται γι' αυτόν εργαλείο δημιουργίας μερικών από τα καλύτερα τραγούδια της τελευταίας εικοσαετίας στην Ελλάδα.

Η συνέχεια έρχεται το 1979 με τα «ΔΗΘΕΝ» των Ξυδάκη - Ρασούλη, όπου τραγουδά μαζί με τον Δημήτρη Κοντογιάννη και τη Σοφία Διαμαντή.

Το 1983 πραγματοποιεί μερικές εμφανίσεις στο ΖΟΟΜ στην Αθήνα, με την «Ταχεία Θεσσαλονίκης» που δεν είχαν την αναμενόμενη από το κοινό ανταπόκριση. Την ίδια χρονιά συγκεντρώνει τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος στον δίσκο «ΧΑΡΑΤΣΙ». Δίσκος σταθμός, επηρεάζει αρκετούς νεότερους τραγουδοποιούς και σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους που κυκλοφορεί ο Παπάζογλου αργότερα, δημιουργείται η «σχολή της Σαλονίκης», το «ρεύμα Παπάζογλου»...  Στο «ΧΑΡΑΤΣΙ» το ροκ συνδυάζεται με το μπαγλαμαδάκι και το τσέλο με το μπουζούκι, σε ένα εκπληκτικό άκουσμα. Είκοσι χρόνια μετά, το κλασικό είναι πλέον το τραγούδι «ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ». Όπως επίσης ο «Υδροχόος», «Λεμόνι στην πορτοκαλιά» του Μανώλη Ρασούλη και της Βάσως Αλαγιάννη, το «Χαράτσι» του Σιμώτα (στίχος) και τα «Καρυάτιδα», «Στάλα-στάλα», «Με το τραγούδι», «Ευχή», «Χθες βράδυ», «Πέρασα έτσι», «Χτυπάει τηλέφωνο».

Εκτός όμως από τις προσωπικές του δουλειές, τον συναντάμε στη Ρεζέρβα (1984) και στο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» (1986) του Σαββόπουλου. Επίσης στο «Πότε Βούδας πότε Κούδας» δίσκος του Μ. Ρασούλη (1986) όπου τραγουδά το ομότιτλο κομμάτι. Αλλά και στο «Σείριο υπάρχουνε παιδιά» του Χατζιδάκι το 1988. Στο δίσκο «Ολοι δικοί μας είμαστε» με τους Μ. Ρασούλη, Χ. Νικολόπουλο και Π. Τερζή και στο «Σκόρπια 1» του Μ. Ρασούλη με την Γλυκερία.

Παράλληλα κυκλοφορούν και οι δικοί του δίσκοι ΜΕΣΩ ΝΕΦΩΝ το 1986 και ΣΥΝΕΡΓΑ το 1991. Την ίδια χρονιά 30 Σεπτέμβρη 1991 ηχογραφεί και κυκλοφορεί την ΕΠΙΤΟΠΙΟΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ από το θέατρο του Λυκαβηττού.

Διαχρονικές σιωπηλές επιτυχίες, τα τραγούδια των δίσκων του, «Ένα κι ένα», «Ο μοναχός ο άνθρωπος», «Στη ρωγμή του χρόνου», «Φύσηξε ο Βαρδάρης», «Καλημέρα», «Είναι αργά», «Απόψε σιωπηλοί», «Δεν είμαι ποιητής», «Νυκτερινό Α' και Β», «Όμως εγώ», «Μάτια μου» και άλλες.

Το 1995 κυκλοφορεί η τελευταία του δουλειά "ΟΤΑΝ ΚΥΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΠΑΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΥΡΟΥΔΑ" (πουρούδα: στα κυπριακά το κλάξον του ποδηλάτου).

Όλες οι δουλειές του έχουν ηχογραφηθεί στο ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ με την ετικέτα «Στρόγγυλοι δίσκοι».
Πηγή:Τα Νέα
Σημείωση:η τελευταία του δουλειά δεν είναι το "Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα",όπως έγραψαν "Τα Νέα" αλλά το "Μάϊσσα Σελήνη" του 2005.
................................

Κανείς εδώ δεν τραγουδά...

***********
"Θάνατο θέλω να 'χω δοξασμένο
κατά πως πρέπει σε τραγουδιστή μεγάλο
και να καώ, δεν θέλω τάφο και στολίσματα
μες το καμίνι με τα πλαστά χαρτονομίσματα"
...............

***********
Δισκογραφία

    * 1984 Χαράτσι (Lyra)
    * 1986 Μέσω Νεφών (Lyra)
    * 1990 Σύνεργα (Lyra)
    * 1991 Επιτόπιος ηχογράφησις στο θέατρο του Λυκαβηττού (Lyra)
    * 1995 Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα (Lyra)
    * 2005 Μάϊσσα Σελήνη

Δισκογραφία : Συμμετοχές

    * 1977 Αχαρνής, Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια (Lyra)
    * 1978 Η εκδίκηση της γυφτιάς (Lyra)
    * 1979 Η ρεζέρβα (Lyra)
    * 1979 Τα δήθεν (Lyra)
    * 1981 Χειμερινοί Κολυμβητές (Ανεξάρτητη παραγωγή)
    * 1984 Όλοι δικοί μας είμαστε (Lyra)
    * 1986 Εν Αθήναις (Lyra)
    * 1986 Πότε Βούδας πότε Κούδας (CBS)
    * 1987 Ζήτω το Ελληνικό τραγούδι (ΜΙΝΟS)
    * 1988 Ο κ. Σαββόπουλος ευχαριστεί τον Κ. Χατζιδάκι και θα'ρθει οπωσδήποτε (Σείριος)
    * 1988 Στον Σείριο υπάρχουνε παιδιά (Σείριος)
    * 1988 Τραγούδια από το θέατρο (Lyra)
    * 1989 Ασπρόμαυρες ιστορίες (Lyra)
    * 1991 Παραμύθια (Lyra)
    * 1992 Τα σκόρπια (Lyra)
    * 1992 Σύγχρονο τραγούδι-Μέρες μουσικής (Lyra)
    * 1993 Η μικρή γαλέρα (Ασπάλαθος)
    * 1997 Πύλη της άμμου (Μύλος)

Δισκογραφία και λίστα περιεχομενων:
1984 Χαράτσι
   1. ΥΔΡΟΧΟΟΣ
   2. ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΣΙ
   3. ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
   4. ΧΑΡΑΤΣΙ
   5. ΛΕΜΟΝΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ
   6. ΣΤΑΛΑ ΣΤΑΛΑ
   7. ΕΥΧΗ
   8. ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ
   9. ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΙ
  10. ΠΕΡΑΣΑ ΕΤΣΙ, ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΟ
  11. ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ
    * ΜΟΥΣΙΚΗ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΒΑΣΩ ΑΛΑΓΙΑΝΝΗ
    * ΣΤΙΧΟΙ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ, ΤΑΚΗΣ ΣΙΜΩΤΑΣ
1986 Μέσω Νεφών
  1. Ένα κι ένα (Νίκου Παπάζογλου - Μανώλη Ρασούλη)
   2. Ο μοναχός άνθρωπος (Παπάζογλου - Ανδρέου)
   3. Στη ρωγμή του χρόνου (Ξυδάκη - Ρασούλη)
   4. Του χαμού (Παπάζογλου - Σπυρόπουλου)
   5. Το όνειρο (Παπάζογλου)
   6. Φύσηξε Βαρδάρης (Παπαζογλου)
   7. Εγώ κι ο ίσκιος μου (Παπάζογλου - Ανδρέου)
   8. Καλημέρα (Παπαζογλου - Σιμώτα)
   9. Είναι αργά (Παπάζογλου)
  10. Φέγγεις σαν άστρο (Παπαζογλου - Σιμόπουλου)
  11. Γλυκειά μου (Παπάζογλου)

1990 Σύνεργα
   1. Σύνεργα (Παπάζογλου)
   2. Μάτια μου (Ορφέα Περίδη)
   3. Δραπέτες (Γ. Ζήκα)
   4. Απόψε σιωπηλοί (Βάσω Αλλαγιάννη)
   5. Το Πηγάδι (Παπάζογλου - Σιμώτα)
   6. Χάρτινο καραβάκι (Παπάζογλου - Σιμώτα)
   7. Βιάστηκε να νυχτώσει (Παπάζογλου - Σιμώτα)
   8. Μανδραγόρας (Γ. Ζήκα)
   9. Βαρειά Βαλίτσα (Παπάζογλου - Σιμώτα)
  10. Θάνατο θέλω τραγικό (Ορφέα Περίδη)
  11. Φεύγω (Ορφέα Περίδη)

1991 Επιτόπιος Ηχογράφησις, Θέατρο Λυκαβητού 30/9/1991
   1. Η ΑΓΑΠΗ Η ΦΙΛΗ ΜΟΥ ( Συνθέτης/ες:ΑΛΑΓΙΑΝΗ ΒΑΣΩ)
   2. ΚΑΡΥΑΤΙΔΑ ( Συνθέτης/ες:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ)
   3. ΣΤΑΛΑ - ΣΤΑΛΑ ( Συνθέτης/ες:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ)
   4. ΣΥΝΕΡΓΑ ( Συνθέτης/ες:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ)
   5. ΧΑΡΤΙΝΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ( Συνθέτης/ες:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ Στιχουργός/οί:ΣΙΜΩΤΑΣ ΤΑΚΗΣ)
   6. ΠΟΤΕ ΒΟΥΔΑΣ ΠΟΤΕ ΚΟΥΔΑΣ ( Συνθέτης/ες:ΒΑΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Στιχουργός/οί:ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ)
   7. ΑΧ ΕΛΛΑΔΑ ( Συνθέτης/ες:ΑΛΑΓΙΑΝΗ ΒΑΣΩ Στιχουργός/οί:ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ)
   8. Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ( Συνθέτης/ές:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ Στιχουργός/οί:ΑΝΔΡΕΟΥ ΛΑΖΑΡΟΣ) )
   9. ΧΑΡΑΤΣΙ ( Συνθέτης/ες:ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ Στιχουργός/οί:ΣΙΜΩΤΑΣ ΤΑΚΗΣ)
  10. ΔΡΑΠΕΤΕΣ ( Συνθέτης/ες:ΖΗΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ)

1995 Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα
   1. Νυχτερινό Α', στίχοι Τ. Σιμώτας
   2. Νυχτερινο Β', στίχοι Τ. Σιμώτας
   3. ΓΙΑ ΓΙΑ ΚΑ στίχοι Τ. Σιμώτας
   4. Του Φίλου, στίχοι Πηγή Καφετζοπούλου
   5. Με ένα Τρίχορδο, στίχοι. Στελ Ξυνιάς
   6. Δεν είμαι Ποιητής, στίχοι Λάζαρου Ανδρέου
   7. ΦΑΝΟΙ, στίχοι Ν. Παπάζογλου
   8. Της Χιώτισσας, στίχοι Ανώνυμης χιώτισσας του 1993
   9. Για το Χαμόγελο, στίχοι Ν. Παπαζογλου
  10. Για μένα, στίχ. Λάζαρου Ανδρέου
  11. Σάββατο, στίχοι Μιχάλης Πασιαρδής
  12. Όμως εγώ, στίχ. Λάζαρος Ανδρέου

2005 Μάϊσσα Σελήνη
   1. Μάϊσσα σελήνη
   2. Ανδόρα - Κορσική - Χανιά
   3. Σ' ένα μπαγλαμαδάκι
   4. Μ' ένα "γειά"
   5. Αόρατοι σταυροί
   6. Καρρώ κουβέρτα
   7. Πικρό ψωμί
   8. Επαρχία
   9. Ό,τι με πλήγωσε
  10. Απόπειρα λαθραλιείας
  11. Όρτσα - Πρίμα
  12. Τόδε τι
  13. Ξεσπάει αέρας
  14. Να μη σ' έχω
  15. Στιγμές

Πηγή:http://wiki.kithara.gr
************








Για την τελευταία του δισκογραφική δουλειά δείτε εδώ
************ 
Μάϊσσα σελήνη

**********
************
Και ένα τραγούδι από κείνα που αγαπήθηκαν τόσο πολύ...
Εγώ δεν είμαι ποιητής

************

17 Απρ 2011

"Την Άνοιξη δεν τη βρήκα",Οδ.Ελύτης

http://www.elytis.edicypages.com/en

Μύρισαι το Άριστον
IV
Οδυσσέας Ελύτης
ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ δεν τη βρήκα τόσο στους αγρούς ή,έστω,
σ΄έναν Μποτιτσέλλι όσο σε μια μικρή Βαϊφόρο κόκκινη.
Έτσι και μια μέρα,τη θάλασσα την ένιωσα κοιτάζοντας μια κεφαλή Διός.
Όταν ανακαλύψουμε τις μυστικές σχέσεις των εννοιών και
τις περπατήσουμε σε βάθος θα βγούμε σ΄ένα άλλου είδους
ξέφωτο που είναι η Ποίηση.Και η Ποίηση πάντοτε είναι 
μία όπως ένας είναι ο ουρανός.Το ζήτημα είναι από πού
βλέπει κανείς τον ουρανό.

Εγώ τον έχω δει από καταμεσίς της θάλασσας.
(Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ,εκδ.Ίκαρος)
Όταν...

12 Απρ 2011

Για τον Μάνο Ξυδούς...









Άλλη μια ανάρτηση για τον Μάνο Ξυδούς.Αυτή τη φορά με ένα κείμενο που του αφιερώνει ο στενός φίλος και συνεργάτης του, ο Πάμπος Φιλίππου.Το παραθέτω αυτούσιο.Νομίζω τα σχόλια περιττεύουν...
Σ΄ευχαριστώ,Πάμπο,που μου το εμπιστεύτηκες. Και περιμένουμε από σένα τραγούδια για το φίλο σου τον Μάνο...
Μάνος ξυδούς
Τον πήρε η Άνοιξη…

Το βράδυ της 13ης Απριλίου 2010
ήταν ένα από τα πιο άσχημα της ζωής μας…
...για μας που αγαπούσαμε το Μάνο και τα τραγούδια του…
Από τότε, δεν πέρασε ούτε μια μέρα που να μην ακουστεί
η φωνή του στην εκπομπή…
Γιατί όταν λέμε δεν ξεχνάμε, δεν το λέμε για την πρώτη βδομάδα…
Όταν λέμε ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...εννοώ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
Όταν λέμε πως δεν ξεχνάμε δεν μιλάμε για ώρες γραφείου…
Όταν δεν ξεχνάς κάτι, αυτό πρέπει να γίνει ένα με τη καθημερινότητα σου. Αναπόσπαστο κομμάτι ανάμεσα σε αυτά που πιστεύεις: Θεωρίες, φιλοσοφίες μουσικές…
Είναι μέρος της ζωής σου, της καθημερινότητας σου…
Έχει χώρο και λόγο για το τι κάνεις και τι όχι.
Όταν λέμε λοιπόν δεν ξεχνάμε κάποιον τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος όρκος.
Η συνείδηση σου σε ένα τέτοιο όρκο επαγρυπνεί
για να σε ντροπιάσει αν τον παραβείς.
Όταν υπακούς μόνο στη συνείδηση σου πάει να πει πως έχεις
δικές σου αυτόνομες δυνάμεις.
Δυνάμεις που είναι ικανές να σε κρατάνε πιστό σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Είναι η εσωτερική σου φωνή…
Η αποκλειστικά δική σου φωνή…
Η μόνη σου φωνή…
…Αυτό είναι η αγάπη!!!

Είπαμε πως θα γράφαμε καινούργια τραγούδια…
Πολλά καινούργια τραγούδια…
Όπως το «Παγωτό»…Όπως τον «Κόκκινο Ντάνυ»
Όπως τα «Ωραία πρωινά»…Όπως το « Τα θέλεις όλα»…
«Κινούμενη άμμος» η ζωή μας Μάνο…
Όσο περισσότερο αντιδρούμε σε κάποια πράγματα
τόσο περισσότερο βουλιάζουμε…
Πολλές φορές δεν βρίσκουμε ούτε ένα στήριγμα…
Μια σανίδα να κρατηθούμε…
Μόνο τα τραγούδια μας κρατάνε…
Μόνο τα τραγούδια και οι ιστορίες τους…
Η ιστορία της «Αννούλας» και της «Περαστικής»…
Ότι προλάβαμε φίλε…
Γιατί ένα βράδυ «Έφυγες απ’ δω»
Η καρδιά σου σε πρόδωσε…
…η Άνοιξη σε πήρε…


Έδινες τα πάντα χωρίς να δέχεσαι ούτε ένα ευχαριστώ…
Oύτε από μένα,oύτε απ’ την Ντέπη, ούτε από κανένα…
Αντίθετα εσύ μας έλεγες, κάθε φορά που το ένιωθες…
Γιατί ρε Μάνο;
Γιατί δεν μας άφησες να σου πούμε ένα μεγάλο Ευχαριστώ;
Ένα χρόνο τώρα αυτό λέω συνέχεια…
Ναι…για το Ευχαριστώ… που δεν ήθελες…

Μάνο αυτό ήταν η ανθρωπιά!!!
Λέω ΗΤΑΝ γιατί αυτή έφυγε μαζί σου στις 13.4.2010
Η ανθρωπιά πέταξε μαζύ σου σαν χελιδόνι Μάνο!!!
Γιατί αν έμενε δεν θα είχε ούτε μια φωλιά…
Άνθρωποι σαν και σένα την έχουν μέσα τους αυτή τη φωλιά…
Έτσι και η ανθρωπιά αφού κατοικούσε μέσα σου
πάει να πει πως έφυγε μαζί σου…
Σαν χελιδόνι Μάνο…
Σαν χελιδόνι…
Χελιδόνι…
Σε βλέπαμε να ανεβαίνεις στη σκηνή και έλεγα: “Να ένας έφηβος
με σοφία, ψυχή, και καρδιά!!!
Αυτό είναι το Rock n Roll!!!
Ναι!!! όπως ο Jacker ο Strummer και ο Παύλος!
Με ψυχή, σοφία, και καρδιά…
Η καρδιά σου!!!
Τα παιγνίδια της καρδιάς όμως είναι πολλά…
Το ήξερες καλά εσύ αυτό Μάνο…
Παίζουμε…
Σε κάποια κερδίζουμε σε κάποια χάνουμε…
Στο τέλος μένουμε μόνοι…
Μόνοι με την δική μας καρδιά…
Εσένα όμως σε πρόδωσε Μάνο…
Έτσι, για να μη θυμάσαι τίποτα πια…
Ούτε τα όμορφα ούτε τα άσχημα…
Τίποτα…

«Δεν θα θυμάμαι τίποτα ωραίο
δεν θα θυμάμαι τίποτα κακό
δεν θα θυμάμαι την αρχή ούτε το τέλος
Όταν θα φύγω ένα βράδυ απ’δω»…

Καμιά φορά οι στίχοι είναι προφητικοί και για μας τους ίδιους…
Κάνουν και τα τραγούδια τα δικά τους παιγνίδια…
Έτσι, όπως οι καρδιές…
Τα τραγούδια είναι καρδιές…
Πολλές φορές μας δίνουν ενέργεια…ζωή…
Μα καμιά φορά μας δείχνουν την έξοδο!
Πάμπος Φιλίππου

10 Απρ 2011

Μάνος Ξυδούς,"Έτσι έφυγε ένα βράδυ από΄δω"...


Κλείνει σε λίγες μέρες(13 Απριλίου) ένας χρόνος από τότε που "έφυγε" για το μακρινό ταξίδι ο Μάνος Ξυδούς.

"Αντίο Μάνο Ξυδούς,τα ξαναλέμε..." ,
έτσι αποχαιρετίσαμε πέρυσι τον αξέχαστο καλλιτέχνη.
Ένα χρόνο μετά και τα τραγούδια του μας συντροφεύουν.Με το μοναδικό τρόπο που εκείνος τα έγραψε και τα εμήνευσε. Ένας χρόνος χωρίς τον Μάνο...Και οι στενοί φίλοι και συνεργάτες του δυσκολεύονται ακόμα να πιστέψουν πως έφυγε τόσο ξαφνικά.Ανάμεσα σ΄αυτούς και ο πολύ καλός μου φίλος Πάμπος Φιλίππου...Τους δυο καλλιτέχνες συνέδεε μια στενή φιλία και η συνεργασία τους μας χάρισε μοναδικά και εξαιρετικά τραγούδια(Όταν θα φύγω ένα βράδυ από΄δω,Μονάχα μια περαστική,Η Αννούλα κ.ά.).
"Οι καλύτεροι της καρδιάς έχουν φύγει...
Δεν ξέρω αλήθεια τι έμεινε πια...
Πρέπει να μετρηθούμε..."
Αυτά γράφει ο Π.Φιλίππου για τον Μάνο στην τελευταία ποιητική συλλογή του "Κάνε ό,τι σου λέει η πόλη".Και μοιάζει να΄χει δίκιο...

***********


*************