29 Οκτ 2010

Ημέρα Αγνοουμένων(29η Οκτωβρίου)

 Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, από τον περασμένο Απρίλιο,ως "Ημέρα Αγνοουμένων".
Κυβέρνηση,κόμματα και οργανωμένοι φορείς εξέδωσαν ανακοινώσεις και τόνισαν την ανάγκη να διακριβωθεί η τύχη όλων των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας.

"Τη συμπαράστασή του προς τις οικογένειες και τους συγγενείς των αγνοουμένων εξέφρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Σε γραπτή δήλωσή του, με αφορμή τη σημερινή Ημέρα Αγνοουμένων, ο Πρόεδρος Χριστόφιας τονίζει ότι μαζί με τις οικογένειες, η Κυβέρνηση δίνει καθημερινό αγώνα για την πλήρη διακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων. Επισημαίνει επίσης ότι το πρόγραμμα εκταφών της Διερευνητικής Επιτροπής δημιουργεί κλίμα αισιοδοξίας για διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων.Αναφέρει, ωστόσο, ότι μόνο με τις εκταφές και τις ταυτοποιήσεις, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για πλήρη εξιχνίαση.Για το λόγο αυτό, καταλήγει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, καταβάλλονται προσπάθειες ώστε η Τουρκία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να ανοίξει τα αρχεία του στρατού και άλλων υπηρεσιών, που θα βοηθήσουν στην πλήρη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων."(Φιλελεύθερος)

  Μήνυμα  του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού διαβάστηκε σήμερα στα σχολεία.

Αυτή η τραγική πτυχή της τραγωδίας του 1974 αποτυπώνεται στο ποίημα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη
"Στα στέφανα της κόρης του"


Είχε τριακόσια στρέμματα γης υπό κατοχήν
και τον πατέρα της στα βάθη της Ανατολής.

Θα παντρευόταν ευτυχώς ένα καλό παιδί.

Κατά την τελετή του μυστηρίου
δεν πρόσεξε κανένας τον πατέρα της.
Μπήκε απ’ το νάρθηκα κρυφά και στάθηκε
πίσω από μία κολόνα και καμάρωνε.
Ύστερα σκούπισε με το μανίκι του
το ξεσκισμένο και φτωχό του δάκρυ.
Τον πήρανε για ηλίθιο του χωριού
και τον αφήκανε στην ησυχία του.

Τελειώνει ο γάμος, και να χαίρεστε τα στέφανα.
Παίρνουν κουφέτα και λουκούμια, μπαίνουν
καθένας στ’ αυτοκίνητό του, χάνονται.

Ο στοργικός πατέρας πάει κι αυτός
στην Πράσινη Γραμμή, περνά σκυφτός
παίρνει ξανά τη θέση του στο χώμα.

Από τη συλλογή Θόλος(1989) 
********* 

Προσθήκη(31-10-10)
"Πώς προχωρά η διερεύνηση των των 1619Ε/Κ και 502 Τ/Κ αγνοουμένων" 
Άρθρο της Μιράντας Λυσάνδρου στον Πολίτη της Κυριακής(31-10-10)
"Παραμένουν αγνοούμενοι 1392 Ε/Κ και 448 Τ/Κ.Αυτή τη στιγμή στα ανθρωπολογικά εργαστήρια της ΔΕΑ υπάρχουν γύρω στα 400 λείψανα Ε/Κ και Τ/Κ προς ταυτοποίηση.Οι έρευνες για εντοπισμό ομαδικών τάφων συνεχίζονται..."

25 Οκτ 2010

Πάμπλο Πικάσο(1881-1973)




 "Η γυναίκα που κλαίει", ένα από τα εξαιρετικά σπάνια πολλαπλά του Πάµπλο Πικάσο.Σύμφωνα με τους ειδικούς η συγκεκριµένη µορφή αποτελεί σπουδή για την Γκερνίκα, το εµβληµατικό έργο του ισπανού ζωγράφου που φιλοτεχνήθηκε το 1937. Ως µοντέλο για την απόδοση της συγκεκριµένης µορφή, η οποία εκφράζει τον πόνο και τη θλίψη των θυµάτων του βοµβαρδισµού της πόλης Γκερνίκα κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εµφυλίου , ο Πικάσο χρησιµοποίησε τη µούσα του, σουρεαλίστρια φωτογράφο Ντόρα Μάαρ.



"Μικρή κιθάρα".Μέσα σε κουτί παπουτσιών βρέθηκε κρυμμένη,πρόσφατα, η μικρή ξύλινη κιθάρα του Πικάσο, την οποία είχε φιλοτεχνήσει ο μεγάλος δημιουργός για την κόρη του Παλόμα...
Το έργο βρίσκεται πλέον στο μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Μακάνιο.

*********
Επέτειος γέννησης του Πάμπλο Πικάσο σήμερα(25 Οκτ.1881-8 Απρ.1973)

Για το μεγάλο Ισπανό ζωγράφο είχα κάνει και εδώ ένα μικρό αφιέρωμα με τίτλο "Ωδή στον Πικασσό".
Μέρα μνήμης για τον δημιουργό της "Γκουέρνικα" και των τόσων άλλων σημαντικών έργων που σφράγισαν την ιστορία της τέχνης και του πολιτισμού του εικοστού αιώνα.

"Ο μεγάλος Ισπανός ζωγράφος ύμνησε την ειρήνη και αγωνίστηκε μέσα από το έργο του για την επικράτησή της.Γι΄αυτή την ειρήνη και τη συναδέλφωση των λαών πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε.Κι εξακολουθεί να είναι επίκαιρο το αίτημα..."(από την περσινή ανάρτηση)

"Μαύρα τείχη γύρω μας-αλλά συ μεμιάς 
ανοίγεις πάνω τους μυριάδες πόρτες και παράθυρα"Οδ.Ελύτης
(Απόσπασμα από το ποίημα "Ωδή στον Πικασσό")



Τάχα γιατί...

 Καλό Ταξίδι Καίτη....
Για την Καίτη Χωματά: εδώ


19 Οκτ 2010

Δυο χρόνια "Επισημάνσεις"


 "Σταγόνα τη σταγόνα ο χρόνος Βρύση ποτέ
Υποχθόνιοι ψίθυροι όμως κατά καιρούς προ-
Πορεύονται των ημερών,κι ένας
Φεψάλυξ πυρ δίδει στων εγκοσμίων τ΄άπτερα."
Οδ.Ελύτης,Εκ του πλησίον.
********
Δυο χρόνια ζωής κλείνουν σήμερα οι Επισημάνσεις!
Πώς πέρασαν κιόλας...Ήταν στις 19 του Οκτώβρη του 2008 που δειλά -δειλά έκανα την πρώτη μου ανάρτηση.(Πρώτο θέμα το νέο βιβλίο Ιστορίας).
Τότε, αρχάρια ούσα στο blogging(ιστολογείν),προχωρούσα συγκρατημένα και διστακτικά.Με τις στοιχειώδεις γνώσεις(όχι πως τώρα έγινα ειδική) και με ένα απλό template.Σιγά-σιγά, ωστόσο ,εξοικειώθηκα κάπως με τους κώδικες,τα banners,την ορολογία,την τεχνική.
Ας είναι καλά ο καλός φίλος και συνεργάτης ΑΑΤΟΝ που μου πρόσφερε και συνεχίζει να μου προσφέρει πολύτιμη τεχνική βοήθεια(Νίκο,σ΄ευχαριστώ).
Σήμερα, αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω με όλους εσάς τους αγαπημένους φίλους και συνεργάτες,συν-ιστολόγους και μη,τους αναγνώστες των Επισημάνσεων,τους σχολιογράφους,όλους εσάς τους επώνυμους και ανώνυμους που μου στέλνετε ενθαρρυντικά μηνύματα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο...
Και να σας ευχαριστήσω από καρδιάς!
Να ξέρετε ότι οι "Επισημάνσεις" υπάρχουν χάρη στην πολύτιμη στήριξη και εθάρρυνσή  σας!
Θα ήθελα να  ευχαριστήσω τον καθένα σας χωριστά και να απευθυνθώ προσωπικά στην κάθε φίλη και στον κάθε φίλο.Όμως ο κατάλογος είναι μεγάλος.
Κι ύστερα,αν άθελά μου, παραλείψω κάποιον;Θα είμαι αδικαιολόγητη!
Γι΄αυτό συγχωρέστε με...Να θεωρήσετε όμως ότι είναι αφιερωμένη σ΄εσάς τούτη η ανάρτηση!
Συγχωρέστε με και για το πιο προσωπικό ύφος,το επιτρέπει η μέρα.
Δύο χρόνια λοιπόν!
Με διακυμάνσεις,με σκαμπανεβάσματα,με απογοητεύσεις,κόπωση,διαψεύσεις αλλά και  με διάθεση για επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων.Με αγάπη και μεράκι για το καλύτερο.
Κι ας υπήρξαν φορές που σκέφτηκα,όπως και πολλοί bloggers ίσως, να τα παρατήσω.
Ο χρόνος,ο ενθουσιασμός του ξεκινήματος που κάπως μετριάζεται,η αίσθηση του μάταιου της προσπάθειας καμιά φορά...
Ωστόσο,εδώ είμαστε και συνεχίζουμε...Με τις αδυναμίες και τις παραλείψεις μας.
Και με την υπόσχεση ότι θα προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι!
Σας ευχαριστώ!
********
Το πολύ αγαπημένο τραγούδι του Βασίλη αφιερωμένο σ΄εσάς!

18 Οκτ 2010

Μέρα ανακοίνωσης της βράβευσης του Οδ.Ελύτη(18 Οκτ. 1979)

Οδυσσέας Ελύτης


















"Πλησίον μια βροχή μ΄όλους των άκοπων ακόμη
Οπωροφόρων τους στενούς συγγενείς και τα παιδιά
Μαζί μωβ ανθύλια όλα στραμμένα
                    Δυτικά της λύπης "Οδυσσέας Ελύτης



18 Οκτωβρίου 1979.
Η μέρα που ανακοινώθηκε η απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη.
Όχι πως χρειαζότανε το βραβείο για να καταξιωθεί ο μεγάλος μας ποιητής,ήταν ωστόσο μια αναγνώριση.
"Γιατί με την ποίησή του ζωντάνεψε τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία".

Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύτηκε!
****

****

Επέτειος της βράβευσης του Οδυσσέα Ελύτη σήμερα.Και η Ελλάδα τιμά τον ποιητή που ανέδειξε, όσο κανένας άλλος ίσως, την ομορφιά της.
Σχετική με τη βράβευση του Οδ. Ελύτη και η περσινή ανάρτηση στις Επισημάνσεις.

Για τον Οδ.Ελύτη και εδώ στις  Επισημάνσεις.


Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Ανθρώπου
Νυν Νυν το μηδέν
και Αιέν ο κόσμος ο μικρός ο Μέγας!

17 Οκτ 2010

Αλμπέρ Καμύ,πενήντα τρία χρόνια από τη βράβευσή του


Πρόσφατα(7 Οκτ. 2010) απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010 στον Περουβιανό συγγραφέα Μάριο Βάργκας Λιόσα. Σύμφωνα με το  σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας το βραβείο απονέμεται στον Λιόσα "για  τη χαρτογράφηση των δομών  της εξουσίας και για τις αιχμηρές εικόνες της ατομικής αντίστασης, της εξέγερσης και της  ήττας".Δείτε σχετικά στο Βήμα

Σαν σήμερα,ωστόσο,στις 17 Οκτωβρίου του 1957, τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας ο Αλμπέρ Καμύ(Albert Camus)(1913-1960).Ο συγγραφέας των: "Ο μύθος του Σίσυφου","Ο ξένος","Ο επαναστατημένος άνθρωπος","Η πανούκλα","Η πτώση" και τόσων άλλων αξιόλογων έργων.
Εξαιρετική η βιογραφία του Καμύ από τον Ολιβιέ Τοντ(Μια ζωή,μετ.Ρίτα Κολαϊτη,Καστανιώτης 2009).
Ο Καμύ πέτυχε, κατά τον  Ελύτη,"την πιο διάφανη και αρράγιστη πεζογραφία της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας".
Όπως γράφει ο Γιάννης Στάμος στην Ελευθεροτυπία:
"Η παρούσα, ωστόσο, βιογραφία του γάλλου συγγραφέα απολαμβάνει την αυθυπαρξία της και δικαιολογεί απολύτως τον λόγο ύπαρξής της. Η λεπτομερειακή περιγραφή των κυριότερων γεγονότων της ζωής του Γάλλου πραγματοποιείται με, συγκρατημένο ωστόσο, μυθιστορηματικό ύφος, διατηρώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη και μετατρέπει το βιβλίο από εκτενή-ελιτίστικη καταγραφή σε δημιουργία καθεαυτή.
Η δημοσίευση, δε, για πρώτη φορά ανέκδοτων επιστολών του Α. Καμύ σε πρόσωπα του εγγύτερου περιβάλλοντός του, καθιστούν το παρόν βιβλίο έργο τέχνης και πολύτιμο οδηγό. Στις επιστολές, όπως και στη ζωή του, συνδυάζει την περισυλλογή με το χαμόγελο, συνταιριάζει τον θάνατο με τη δίψα για πολιτική δράση, δημιουργία και ζωή, την πολυπραγμοσύνη με τη φιλοσοφική απραξία και την ασκητική συγγραφή.
Η πολυσχιδής προσωπικότητα του γάλλου συγγραφέα συνηγορεί επίσης στη χρησιμότητα της βιογραφίας του, καθώς το έργο του δεν περιορίζεται αποκλειστικά σε καλλιτεχνικό."
Για τον Α.Καμύ ενδεικτικά:
-ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
-Λέξημα
-Facta Non Verba
-Καθημερινή

Εργογραφία:
 1937 "Απ' την Καλή και απ' την Ανάποδη" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
1938 "Γάμοι" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
1942 "Ο Μύθος του Σίσυφου" (φιλοσοφικό δοκίμιο), "Γράμματα σ' ένα φίλο γερμανό" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
"Ο ξένος" (μυθιστόρημα)
 1944 "Ο Καλιγούλας" (θεατρικό έργο)
"Η Παρεξήγηση" (θεατρικό έργο)
1947 "Η Πανούκλα" (μυθιστόρημα)
1948 "Σε κατάσταση πολιορκίας" (θεατρικό έργο)
1950 "Επίκαιρα Ι" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
"Οι Δίκαιοι" (θεατρικό έργο)
    
1951 "Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
1953 "Επίκαιρα ΙΙ" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
"Αφιέρωση στο σταυρό" του Καλντερόν (διασκευή,"Τα πνεύματα" του Πιερ ντε Λαριβέ (διασκευή).
1954 "Το καλοκαίρι" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
1955 "Μια περίπτωση με ενδιαφέρον" του Ντίνο Μπουζάτι (διασκευή)
1956 "Η Πτώση" (μυθιστόρημα)
1957 "Η θανατική ποινή" (φιλοσοφικό δοκίμιο), "Η Εξορία και το Βασίλειο" (μυθιστόρημα),"Ρέκβιεμ για μια μοναχή" του Ουϊλλιαμ Φώκνερ (διασκευή), "Ο ιππότης ντ' Ολμέντο" του Λόπε ντε Βέγκα (διασκευή).
1958 "Επίκαιρα ΙΙΙ" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
1959 "Οι δαιμονισμένοι" του Ντοστογιέφσκι (διασκευή)
1960 "Αντίσταση, Εξέγερση και Θάνατος" (φιλοσοφικό δοκίμιο) 
Έργα που εκδόθηκαν μετά το θάνατό του 
1962 "Τετράδια" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
1971 "Ευτυχισμένος θάνατος" (μυθιστόρημα)
1973"Νεανικά κείμενα" (φιλοσοφικό δοκίμιο)
(Πηγή:http://www.factanonverba.gr/BIOS/Camus.htm)

10 Οκτ 2010

in memoriam.Στον Τεύκρο

in memoriam
Τεύκρος Παύλου
Ο Τεύκρος γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1991 κι έφυγε πέρυσι,στις 9 Οκτωβρίου.
Τόσο άδικα και τόσο πρόωρα.Ένας χρόνος πέρασε από τότε...ένας χρόνος, μια αιωνιότητα...
Ο χρόνος σε τέτοιες περιπτώσεις παγώνει.
Τα γιατί αμέτρητα συνεχίζουν να ορθώνονται μπροστά μας...
Οι γονείς,τα αδέλφια,οι συγγενείς,οι δικοί του, οι φίλοι.Εδώ όλοι!Παρόντες στο προσκλητήριο.Κι ο Τεύκρος είναι παρών και θα είναι για πάντα.
"Έφυγε", καθώς υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία,καθώς φύλαγε σκοπιά.
Κι είχε τόσα όνειρα για τη ζωή...Που κόπηκαν στη μέση,τόσο αναπάντεχα,τόσο ανελέητα σκληρά.
Γιατί η μνήμη δεν πρέπει να ξεθωριάζει!


Στον Τεύκρο
Το χαμόγελό σου ήλιος λαμπρός
κι ας είπανε πως έδυσε.
Αθωότητας καθρέφτισμα
το βλέμμα σου
κι όλου του κόσμου
η  ελπίδα.
Των δεκαεπτά σου τα όνειρα
ανοιγμένα φτερά
που σεργιανούν
στα μονοπάτια των αγγέλων...

3 Οκτ 2010

Στην Κατερίνα Γώγου(1940-1993)

                                                                                (Εικόνα από  petra.pblogs.gr)
Κατερίνα Γώγου(1940-1993)
Στη μνήμη της, αντί αφιερώματος...

"Έφυγε" σαν σήμερα,στις 3 Οκτωβρίου του 1993, η ανατρεπτική ποιήτρια, η αιώνια έφηβος,η ασυμβίβαστη,η οργισμένη." Μαγιακόφσκι των Εξαρχείων", την χαρακτήρισε ο Τηλ. Χυτήρης.

"Θα΄ρθει καιρός", έγραφε η Κατερίνα.
Κι όμως Κατερίνα,ίσως  να αργεί ακόμη πολύ.Ίσως και να μην έρθει ποτέ αυτός ο καιρός...
Δεν "έπρεπε" να φύγεις τόσο νωρίς ...Είχες πολλά να δώσεις...
"Όταν ακούω Κατερίνα τρομάζω,  νομίζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον"...
******
                                                                (Εικόνα από anampoumpoula-vird.blogspot.com)

Θα 'ρθεί καιρός
Κατερίνα Γώγου           
Θαρθεί καιρός που θ' αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
– μη βλέπεις εμένα – μην κλαις. Εσύ είσ' η ελπίδα
άκου θάρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
Δε θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απέξω
Και τη δουλειά
θα τη διαλέγουμε
δε θά 'μαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι – σκέψου! – θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές
απροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία – δε θέλω να λέω ψέματα –
δύσκολοι καιροί.
Και θάρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω – μην περιμένεις κι από μένα πολλά –
τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά:
«Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος».
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ' όλα αυτά Μαρία.

Για την ποιήτρια (ενδεικτικά):
-Bικιπαίδεια
-Κατερίνα Γώγου
-Αφιέρωμα στην εκπομπή της Σεμίνας Διγενή "Made in Greece" το 1993 στον ΑΝΤ1
Επίσης:


****

****
 Η μπαλάντα της φωτιάς


****
Αν καμιά φορά

1 Οκτ 2010

50 χρόνια από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας

 Επέτειος της ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας σήμερα.
50 χρόνια μετά και η μικρή μας πατρίδα αγωνίζεται για την απαλλαγή από τα κατοχικά στρατεύματα,για την επανένωση, για την ειρήνη,για την εδραίωση και διασφάλιση της δημοκρατίας.
Με την ελπίδα ότι δε θα εξαντληθούν κι αυτή τη φορά οι ανακοινώσεις και τα μηνύματα σ΄ ένα θεωρητικό,ευχολογικό πεδίο.

Μήνυμα του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού κ. Ανδρέα Δημητρίου
για την 1η Οκτωβρίου, Επέτειο της Ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας

Αγαπητοί εκπαιδευτικοί, μαθητές και μαθήτριες, σπουδαστές και σπουδάστριες,
Η φετινή χρονιά 2010 είναι ιστορική για την Κυπριακή Δημοκρατία, αφού συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ίδρυσή της. Η Κυπριακή Πολιτεία τιμά τη φετινή επέτειο με κάθε λαμπρότητα αλλά και με συναίσθηση της παρούσας κατάστασης στην οποία βρίσκεται η πατρίδας μας, καθώς και την πορεία που διαγράφεται για το μέλλον.
Η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ανεξάρτητο κράτος στις 16 Αυγούστου του 1960, με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, ήταν αποτέλεσμα τόσο του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-59 εναντίον των Άγγλων όσο και της καθολικής απαίτησης του λαού για ελευθερία και αποτελεί ορόσημο για την μετέπειτα εξέλιξη της ιστορίας του τόπου μας. 
Η πορεία της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας στα 50 αυτά χρόνια υπήρξε δύσκολη και ανηφορική αλλά παράλληλα και δημιουργική. Με πρώτο πρόεδρο τον αείμνηστο Εθνάρχη Μακάριο Γ’, η Κύπρος ακολούθησε μια ειρηνική πορεία ανάπτυξης και προόδου.
Στα 50 αυτά χρόνια η Κυπριακή Δημοκρατία εδραιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών της και της ανθρωπότητας και πήρε τη θέση της στη διεθνή κοινότητα ως ανεξάρτητο κράτος, συνεισφέροντας ως μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Κινήματος των Αδεσμεύτων καθώς και άλλων διεθνών οργανισμών στις προσπάθειες για τη διεθνή ειρήνη, τη συνεργασία και την πρόοδο των λαών.
Η πορεία της πατρίδας μας όλα αυτά τα χρόνια σημαδεύτηκε από διακοινοτικές ταραχές, εγκληματικές ενέργειες παράνομων οργανώσεων και ξένες παρεμβάσεις, που στόχευαν στην κατάλυση της κυπριακής ανεξαρτησίας. 
Αποκορύφωμα των εντάσεων αποτέλεσε το προδοτικό πραξικόπημα εναντίον της νόμιμης Κυβέρνησης και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου από την Ελληνική Χούντα και την ΕΟΚΑ Β΄ στις 15 Ιουλίου 1974, καθώς και η βάρβαρη εισβολή της Τουρκίας στις 20 Ιουλίου 1974. Οι συνέπειες ανείπωτες και ζωντανές μέχρι σήμερα: χιλιάδες πρόσφυγες, εκατοντάδες αγνοούμενοι, χιλιάδες νεκροί και παράνομη κατοχή του 37% του εδάφους μας.
Η σημερινή μέρα, 50 χρόνια μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, μας βρίσκει αντιμέτωπους με τη συνεχιζόμενη Τουρκική αδιαλλαξία καιτην πατρίδα μας να εξακολουθεί να είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εδάφη της κατέχονται από άλλη χώρα, υποψήφια για ένταξη στην Ενωμένη Ευρώπη. 
Παρά τις δυσκολίες, οι προσπάθειες μας συνεχίζονται τόσο μέσα από τη διαδικασία διαρκούς διαπραγμάτευσης με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων όσο και μέσα από τη διεθνή κοινότητα, η οποία αναμένουμε να υποχρεώσειτην Τουρκία να αποσύρει τον στρατό κατοχής και να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα των νόμιμων κατοίκων της πατρίδας μας. 

Δέσμευση όλων, ανήμερα της επετείου των 50 χρόνων της Κυπριακής Δημοκρατίας, να πορευτούμε μαζί σε συνθήκες ενότητας, ειρήνης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας για να επιτύχουμε τον κοινό μας στόχο που δεν είναι άλλος από το να εξασφαλίσουμε για σας, τη νέα γενιά, μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο, απαλλαγμένη από κατοχικά στρατεύματα και συρματοπλέγματα διαχωρισμού, ώστε ν΄ ανατείλουν καλύτερες μέρες για την Κύπρο και το λαό της Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους Αρμένιους, Μαρωνίτες και Λατίνους.
Με όπλα μας τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, το σεβασμό και την ειρήνη, ας πορευτούμε όλοι μαζί, από όποιο χαράκωμα κι αν βρίσκεται ο καθένας και η καθεμιά στο στίβο της ζωής για ένα καλύτερο αύριο.




Η Κυπριακή Σημαία
 Καθορίστηκε το 1960, μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου. Ημέρα της Ανεξαρτησίας καθιερώθηκε η 1η Οκτωβρίου.

Χρώμα της Κυπριακής Σημαίας

Η σημαία έχει σαν φόντο το άσπρο χρώμα. Στο κέντρο της σημαίας υπάρχει το σχήμα του χάρτη της Κύπρου σε κίτρινο χρώμα του χαλκού. Οι κλάδοι ελιάς κάτω από το σχήμα της Κύπρου έχουν χρώμα πράσινο βαθύ της ελιάς.

*******

Έμβλημα

Ο Θυρεός της Κυπριακής Δημοκρατίας παριστάνει ένα λευκό περιστέρι που φέρει στο ράμφος του ένα κλαδί ελιάς. Το περιστέρι, τίθεται εντός μιας ασπίδας στο κίτρινο χρώμα του χαλκού, του μετάλλου εκείνου που είναι άμεσα συνδεδεμένο με την μακραίωνη ιστορία της Κύπρου. Στο κάτω μέρος της ασπίδας αναγράφεται το έτος εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, 1960. Την ασπίδα πλαισιώνουν δύο πράσινα κλαδιά ελιάς με καρπούς, που μαζί με το λευκό περιστέρι αποτελούν ανεξίτηλα σύμβολα ειρήνης.
Πηγή:Προεδρία Κυπριακής Δημοκρατίας

 *********