9 Δεκ 2009

Αχ, Αννούλα του χιονιά

Για τις Αννούλες που γιορτάζουν σήμερα,
για τον παγωμένο Δεκέμβρη του 2009,
για τα περιστέρια που μπήκαν, λέει, στο στρατώνα...
και για τον αγαπημένο μας Μάριο...




Αχ, Αννούλα του χιονιά

Πάει καιρός που το φεγγάρι δεν περνάει από 'δω
Το τοπίο είναι χακί, τρώει την καρδιά σου
Σε λευκό χαρτί τη νύχτα ξαναγράφω σ' αγαπώ
στη σκοπιά παραμιλάω τ' όνομά σου

Αχ, Αννούλα του χιονιά
δε θα είμαι πια μαζί σου
στου Δεκέμβρη τις εννιά
που έχεις Άννα τη γιορτή σου.

Χτες το βράδυ στ' όνειρό μου, τι σου είναι το μυαλό
μπήκαν, λέει, περιστέρια στο στρατώνα
Κι όπως το 'φερε η κουβέντα, μου είπαν όνειρο κι αυτό
σήκω πήγαινε στην Άννα του χειμώνα

Αχ, Αννούλα του χιονιά...
δε θα είμαι πια μαζί σου
στου Δεκέμβρη τις εννιά
που έχεις Άννα τη γιορτή σου

Στίχοι:  Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική:  Μάριος Τόκας
CD: Μικρά ερωτικά-1984

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι να πει κανείς για τέτοια τραγούδια...
"Αχ, Αννούλα του χιονιά...
δε θα είμαι πια μαζί σου
στου Δεκέμβρη τις εννιά
που έχεις Άννα τη γιορτή σου"

Λες και το ήξερε...

Θερσίτης είπε...

Καλησπέρα, Εύα, στα αδέλφια μου στη Μεγαλόνησο. Συγκινητικό τραγούδι, συγκινητική ερμηνεία.

Eva Neocleous είπε...

Θερσίτη μου καλησπέρα,
μας λείπει ο Μάριος,αντισταθμίζει που ακούμε τα τραγούδια του.
Είδες;Τ΄αδέλφια σου στη Μεγαλόνησο...